Dit is de website van Martien van Bussel.
Hier onder kun je de verhalen van oog getuigen en onze onderzoekingen naar neergestorte bommenwerpers lezen.
Die hier in en rond Heusden Gemeente Asten omlaag kwamen,
nadat ze aangeschoten waren door de
Duitse luchtafweer en vliegers.
Op 7 februari 2020 is aan de Kokmeeuwenweg te
Heusden gem. Asten,
Onder grote belangstelling een monument onthuld,
voor de 9 omgekomen Franse bemanningsleden van de
2 Halifax bommenwerpers de NA260 en de NA197
Een eerbetoon, waarbij ook een groot aantal Franse nabestaande van de 75 jaar geleden,
omgekomen Franse bemanningsleden.
Een van hen, Mevr Genevieve Bordier had als kind haar vader verloren, hij hoorde bij de crew van de NA260 als boordschutter.
Zij sprak de aanwezige toe met een meeslepend verhaal over die dramatische tijd voor haar.
Enkele weken later ontving ik een bedankbrief van haar,
lees hieronder haar brief en mijn antwoord.
Ook Frans, Nederlands en Engels luchtmacht personeel was aanwezig, er vloog zelfs een straaljager over.
Dankbrief op 7 maart 2021 uit Frankrijk van Mevrouw Geneviève Bordier,
Ze was op 7 februari 2020 samen met andere Franse nabestaande aanwezig bij de onthulling van het monument ter ere van de 9 omgekomen Franse vliegers, waaronder haar Vader die crashte op 7 februari 1945 met de Halifax NA260 in het Weerterbos.
En de andere Halifax bommenwerper de NA197 die 2 minuten later crashte op de plaats van het monument.
Allebei de toestellen vlogen met Franse bemanning.
Geneviève Bordier schrijft ......................
7 februari was een belangrijke datum in mijn leven, mijn hele leven lang, maar nu is het ook de datum van een absoluut onvergetelijke dag, van menselijke warmte, van levendige emoties.
Ik ben niet de enige die zegt dat het team dat jullie gevormd hebben om ons verblijf en deze herdenking te organiseren, een onvergetelijke herinnering in onze gedachten heeft achtergelaten.
Ik wil u allen nogmaals bedanken, in naam van alle Franse families van onze Halifax bemanning.
Dank u...dank u...
Moge God u in goede gezondheid bewaren en mogen we u weer zien op een dag.... spoedig.
Martien van Bussel schrijft als antwoord aan haar,
Beste Geneviève,
Dat zijn mooie dankbare woorden van een dochter van een held, en van andere familie leden van deze helden in de Lucht.
Wij zijn al die vrijwillige vliegers ook veel dank verschuldigd.
Mede door al die vliegers die voor ons hun jonge leven gaven zijn de Duitsers verslagen.
Door dag na dag steeds weer met hun levensgevaarlijke missie's, het vervoer en wapen industrie van de agressor te treffen.
Deze 9 Franse Helden hebben nu het monument wat ze verdienen.
Ik vergeet nooit meer het teleurgestelde gezicht van Mevrouw Le Mitouard toen Gerard Jeuken en ikzelf, haar en zoon Antoine in 2015 rond leidde op de plek waar nu het monument is, en waar haar Oom Paul samen met de piloot van het toestel crashte, en in het moer en grond van de peel verdwenen.
Door ontginningen was er niks meer wat aan haar oom Paul herinnerde, zelfs het kruis dat op de crashplek door Jong Nederland uit Nederweert geplaatst was na de crash was verdwenen.
Wij hebben haar toen het monument van alle gecrashte vliegers boven De Grootte Peel bij museum Mijl op Zeven laten zien, maar dat was niet voldoende voor haar, omdat die vliegers allemaal een graf hebben, en haar Oom Paul en piloot Bagot uit de Halifax NA197 dat niet hebben, en nog steeds naamloos onder dat weiland aan de kokmeeuwenweg liggen, omdat ze als vermist in de boeken staan.
Gelukkig hebben Gerard Jeuken en ik Martien van Bussel veel hulp gehad bij ons plan om een monument op te richten,
van Gerard Geboers, Piet Snijders, Harrie van der Loo (Rotary), Harrie v/d Loo Directeur van museum Klok en Peel, en Joop Hendrix en Sjaak de Veth beide heren met metaal detector en lid van WWW. Planehunters.be,
En later nog van de 2 Limburgse Onderzoekers Alfons Bruekers en Dhr. Bloemers, deze 2 hebben de crashplek van je vaders toestel, de Halifax NA260 gevonden in het Weerterbos.
Ook van de gemeente Asten hebben we geweldige medewerking ontvangen.
Helaas heeft Mevrouw Le Mitouard door haar overlijden, de feestelijke onthulling van het monument voor deze 9 helden waaronder haar Oom Paul niet meer mee mogen maken, zoon Antoin was wel onder de Franse nabestaande van die 9 vliegers, om de harte wens van zijn Moeder Anne die nu in vervulling ging, bij te wonen.
Met Vriendelijk Groet Martien.
Hier onder het verhaal van de Halifax NA 260 en Na 197 met Franse bemanning, waarvan de crashplek steeds onbekend is gebleven, ondanks dat er een enorme zoektocht verricht is door Joop Hendrix, Sjaak de Veth van Planehunters, Martien van Bussel en Gerard Jeuken, ook vele anderen zijn erbij betrokken geweest.
Volgens een overlevend bemanning lid de Radioman Brillard uit de NA 197 wist dat ze vlak voor de crash nog langs elkaar vlogen, en hij plots de NA260 in brand zag staan.
Maar even later zijn toestel ook geraakt werd, en hij moest springen, volgens een oog getuigen heeft de NA260 tijdens het neerstorten de NA197 geraakt waardoor die ook neerstortte, dat gebeurde in de lucht tussen Nederweert en sluis 13. zie bovenstaande kaartjes.
Maar dankzij 2 Limburgse onderzoekers Alfons Bruekers en Dhr. Bloemers is nog net voor het onthullen van het monument, dit voor de NA260 opgelost, het blijkt in het Weerterbos te zijn neergestort, tussen Weert en Nederweert. bekijk de foto's van de kraters die na 75 jaar nog duidelijk te zien zijn in het Weerterbos.
Eindelijk na jaren speuren door een groep onderzoekers van Brabant & Limburg, is het mysterie van de Halifax NA 260 ontrafeld!
In de nacht van 7 op 8 februari 1945 vond er een korte maar hevige luchtoorlog plaats in het luchtruim boven het Brabants-Limburgse grensgebied. De strijd was niet één strijdperk maar was verdeeld over drie duelzones: de Astense Peel, het gebied ten noorden van Weert en het gebied tussen Weert en Stramproy.
Betrokken waren vier geallieerde Halifax MkIII-bommenwerpers en (minstens) één Duitse nachtjager.
Drie bommenwerpers crashten, in het tijdvak tussen ca. 22.28 en ca. 22.43 uur. De NA197 L9-H in de Veluwepeel ten zuiden van Asten-Heusden, de NA260 L8-G in de omgeving van het Weerterbos (destijds Weert, nu Nederweert) en de NA175 DY-Q in Lommel (B).
De vierde bommenwerper (KB761) overleefde de strijd.
De crash site van de NA260 is recent overtuigend aangetoond in de omgeving van het Weerterbos in de gemeente Nederweert. Dat is op ongeveer 12 km afstand van de inslagkrater van de NA197. Er zijn daar zowel vele vliegtuigresten als ook persoonlijke uitrustingsstukken van de (Franse) bemanning gevonden.
Van de NA260 hebben slechts twee inzittenden (Kapitein Stanislas en Lt Rognant) de crash in eerste instantie overleefd door met de parachute op de grond te komen. De eerste landde met een gebroken sleutelbeen in Nederweert noordelijk van de autoweg, de tweede met een schotwond in Weert-Laar, zuidelijk van de autoweg maar overleed korte tijd later aan zijn verwondingen in het ziekenhuis van Weert. Lt Rognant werd in Zwartbroek op het kerkhof bij de kerk begraven, daar lagen al Franse soldaten.
Het oude verhaal van de (in samengevatte vorm) ‘in het collectief geheugen samengebalde, mysterieus boven café Vos in Heusden gem. Asten in het luchtledige verdwenen, ontplofte en verdampte’ NA260 moet herzien worden.
Het ‘spookte’ wel in het luchtruim boven de Peel, maar het was geen Bermudadriehoek. Dit toestel was op de terugweg naar Engeland het betrof een afgebroken missie naar Gogh, en werd aangeschoten door een Duitse nachtjager gevlogen door piloot Raht, De Halifax NA260 vloog in brand, tijdens het neerstorten raakte het volgens oog getuigen de NA197, die vervolgens in Heusden gem. Asten crashte in de woeste Peel. hierover onderaan meer.
De 4 motoren en de achter koepel van de NA260 maakte tijdens de crash afdrukken in de grond, die zijn nu 78 jaar later nog steeds te zien, de vluchtroute die ze volgde liep vanaf Gogh - De Groote Peel - Weerterbos - Lommel richting Charloai onder Brussel in België.
De Crew bestond uit:
Kapitein Stanislas overleefde met zijn parachute.
Sgt Rogier Victor Emile Bordelais (23) Boordschutter dood
S/lt Corentin Pierre Marie Rognant Bomb Aimer gered met parachute Maar overleed later. begraven in Zwartbroek.
Adj. chef Jean Marie Georges Aulen (32) Piloot dood.
Sgt. –chef Henri Andre Berdeaux (25) Radio dood.
Sgt Maurice Jules Auguste Bordier (30) Boordschutter dood.
Sgt. chef Raymond Gaston Patry (30) Boordwerktuigkundige. dood.
Kijk ook eens naar de door mij gemaakte video's en Lees het hele verhaal in het onderzoeksrapport:
Onderzoeksrapport door 2 Limburgse onderzoekers Alfons Bruekers en Dhr. Bloemers,
en op de website https://luchtoorlog-1939-1945.nl/2020/01/31/halifax-na260-l8-g-een-mysterie-eindelijk-ontrafeld
Hier de gegevens en foto's van de Halifax bommenwerper de NA197 met Franse bemanning
die op 7 februari 1945 rond 22,30 uur crashte in de peel op het eind van de Veluwsedijk hoek Kokmeeuwenweg achter de boerderij van Frans Maas op Heusden gem. Asten.
Het betrof een afgebroken missie naar Gogh met alle bommen nog aan boord.
De crashplek was precies op de vluchtroute, die liep vanaf Gogh, de Groote Peel richting Charleroi onder Brussel België. Commandant Pelliot sprong te laat en werd 6 dagen later in de buurt van de crashplek gevonden in de woeste peel. 4 parachutisten uit dit toestel kwamen levend aan de grond op het zuidelijke deel van Groote Peel.
Waarvan een op de Limburgse rand van De Peel in Ospel, en aanklopte na zijn landing bij de familie Douven, en tot zijn verassing in goed Frans aangesproken werd door de zoon die jaren in Frankrijk gewerkt had, die heeft hem verder geholpen.
Ook alles over het bezoek van Mevr Anne Le Mitouard en zoon Antoine aan de plek waar onder het weiland van Rene Berkers, de 2 Franse vliegers, boordschutter Paul Le Mitouard ( haar oom) en Piloot Jean Bagot nog steeds naamloos begraven zijn.
Onderste rij van links naar rechts.
1, Sgt. J.M.A Bagot FFaF Piloot Niet opgegraven, vermist.
2, Ltn R Rollet FFAF Bomb Aimer Redde zich met parachute.
3. Ltn. B.L.H Pelliot FFAF Commandant Navigator. Dood gevonden op 13-2-1945
4. Adj H. Moll FFAF Mechanicien Redde zich met parachute.
5. Sgt Besnard FFAF Gunner is vervangen door Adj. A Loiselot en redde zich met Parachute.
6. Sgt. R Brillard FFAF Radio Redde zich met parachute.
7, Sgt. Paul, M. J Le Mitouard FFAF Gunner Niet opgegraven, vermist.
Hieronder meer over het bezoek van Mevr Anne Le Mitouard aan deze plek.
Hier onder de foto reportage over het bezoek van
Mevr Anne Le Mitouard aan de crashplek van de NA197 met daaronder nog steeds de 2 vermisten Franse vliegers, haar oom Paul Le Mitouard en piloot Bagot.
Dinsdag 15 september 2015 werd Mevr Anne Le Mitouard samen met haar zoon Antoine rondgeleid door onderzoekers van deze crash, door Martien van Bussel en Gerard Jeuken.
Op deze plek aan de kokmeeuwenweg bij de stallen van Rene Berkers crashte de Halifax Na 197
op 7 februari 1945 rond 22,30 uur, met haar oom boordschutter Paul Le Mitouard en Piloot Jean Bagot nog aan boord.
Hier het foto verslag: Foto's Martien van Bussel.
Hieronder drie verzetshelden.
Hieronder de foto's en gegevens van de crash op 22 juni 1943 van de Lancaster EE198,
De bommenwerper gevlogen door piloot Donald Jordan
Hieronder de foto's en gegevens van de crash van de Lancaster EE198 bommenwerper
gevlogen door piloot Donald Jordan,
op 22 juni 1943 crashte ze in de Groote Peel nabij Heusden gem. Asten,
alle 7 de bemanings leden kwamen hierbij om.
Een van de laatste bommen die ze boven de bossen van Hogenbergen dropte,
verwoeste de 3 jaar oude Boerderij van mijn vader Karel van bussel.
Hier de foto's van Graham & Pam Spence met de Familie van Bussel, zij bezochten alles rondom de crash van de Lancaster EE198, monument, erebegraafplaats Jonkerbos te Nijmegen.
De piloot was Donald Jordan en een neef van zijn moeder, Graham heeft in 2017,
het boek High Emprise gepresenteerd, hij schrijft over de jeugd van Donald Jordan en zijn vliegopleiding.
op 22 juni 1943 crashte ze in de Groote Peel op Heusden gem. Asten en kwamen alle 7 de bemannings leden om.
Het onderstaande boek is in het Engels geschreven door Graham Spence,
Graham is de achterneef van Piloot Donald Jordan die in de Peel met zijn Lancaster EE198 chrashte, en waarbij de gehele bemanning het leven liet voor onze vrijheid.
De opbrengst van dat Boek komt geheel ten goede aan oorlogs monumenten in Engeland.
Graham heeft al een mooi bedrag in ponden over kunnen maken aan de
oorlogs monumenten in Engeland.
Hier vondsten van de Lancaster EE 198 in augustus 2019
een motorluik in een droog gevallen ven 300 meter voor de crashplek
Hier het 2e bezoek van Graham & Pam Spence op 12 april 2018 met ook een 5 tal nabestaande van de andere bemanningsleden
Door Harrie Vaes uit Ospel is er van de Lancaster EE198 die dus in de peel neerstorte, als jongen van 14 een onderdeel meegenomen, en daarvan heeft ie een ring gemaakt.
En tijdens het 2e bezoek, aan Graham Spence mee gegeven,
Die ring ligt nu in het museum van air base Woodhall Spa, waarvan de EE198 1 dag eerder was opgestegen, 21 juni 1943.
Hieronder de foto's en gegevens van nachtjager piloot hauptman Wilhelm Herget die in Venlo opgestegen en om 1,30 uur de Lancaster EE198 bommenwerper gevlogen door piloot
Donald Jordan op 22 juni 1943 neerschoot,
en in de Groote Peel nabij Heusden gem. Asten
crashte, waarbij alle 7 de bemannings leden omkwamen.
Hieronder het bezoek van de fietsclub Piet en Lena Wijnen (mijn zus ) op de korenbloem in Ospel.
Klik op foto voor vergroting.
Hieronder de foto's en gegevens van de zoektocht naar de crashplek van de Lancaster bommenwerper van het 626 squadron gevlogen door piloot Eric Grisdale,
op 22 mei 1944 crashte ze op het Land van Driek Koolen drossent genaamd op Heusden gem. Asten,
3 van de 7 bemannings leden kwamen hierbij om, 2 wisten te ontkomen en 2 werden door de duitsers gevangen genomen.
Midden onder de (nu tuinderskas ) was 1 jaar eerder op 12 mei 1943 daar al een Wellington X HE 913 van het 429 Canadees squadron gecrast, alle 5 bemannings leden kwamen hierbij om.
Hieronder de foto's en gegevens van de zoektocht naar de crashplek van de Wellington X HE 913 van het 429 Canadees squadron die op 12 mei 1943 crashte, op het Land van Driek Koolen drossent genaamd te Heusden gem. Asten, alle 5 bemannings leden kwamen hierbij om.
Op 23 augustus 1943 stortte om 0,43 uur,
vlak bij het kasteel te Heusden gem. Asten. de Lancaster Bommenwerper ED701neer.
Om 01.26 uur op 14 juli 1943 stortte bij Willemsveen, op ongeveer 500 meter vanaf de weg Meijel Asten langs de Eeuwelse loop (tussen de Peelweg en de Kluutweg) een Halifax II van het (Canadese) 405 Squadron neer. De bommenwerper nam deel aan een raid op Aken en werd neergeschoten door een Duitse nachtjager, gevlogen door Hptm Frank van 1/NJG 1.
Twee man wisten zich te redden: piloot S/Ldr D.L. Wolfe en boordschutter Douglas Clarke. Volgens het rapport van veldwachter Van de Griend werd in de omgeving van het vliegtuigwrak een vijftal lijken gevonden van de bemanning, terwijl op een perceel rogge nog een piloot werd gevonden die zeer zwaar gewond bleek te zijn. De gesneuvelde bemanningsleden waren F/L R.G. Morrisson; P/O E.M. Witt; F/O G.G. McGladrey; P/O Th.N. Emerson en Sgt D.G. Bebensee.
De zwaargewonde was Douglas Clarke. Hij was gesprongen toen het vliegtuig nog maar op
200 meter hoogte was.
Driek vertelt: “We waren die dag al vroeg op, zo tegen het licht worden, rond de klok
van vijf uur. Vanuit haar raam zag onze dochter Riet een parachute liggen bovenop het roggeveld, een honderdtal meters van ons huis. Toen we eropaf gingen met enkele zonen hoorden we ook het
geluid van een fluitje. In het koren troffen we een zwaargewonde militair aan, zijn parachute nog om. (…) Na hem zijn parachute voorzichtig afgedaan te hebben, bleek hij helemaal niet te
vervoeren. Meteen pakte ik mijn fiets en reed als een razende naar Asten. Daar waarschuwde ik burgemeester Wijnen en dokter Jansen. Tegelijk met de dokter arriveerde ik weer in
Willemsveen.”
De arts concludeerde dat de man zo zwaargewond was dat hij naar een ziekenhuis moest en dat kon alleen via de Duitsers, die inmiddels ook in de buurt waren. Clarke werd via Venlo naar een lazaret in Müllhausen vervoerd en na zijn herstel in een krijgsgevangenenkamp geïnterneerd. Hij bleef krijgsgevangene tot aan de bevrijding.
De piloot van het toestel, D.L. Wolfe, werd op 14 juli in Meijel aangehouden, zoals het veldwachterrapport van 15 juli nog vermeldt. Ook hij belandde in krijgsgevangenschap. Douglas Clarke keerde in 1980 nog terug naar Nederland, op zoek naar zijn redder van toen, die hij na een speurtocht door Paul Baas en Jan van Laar in 1984 ook daadwerkelijk vond. Net op tijd om de diamanten bruiloft van het echtpaar Van den Broek in 1985 mee te kunnen vieren.
In de nacht van 26 april 1944 vertrok Lancaster ND 873 gevlogen door Piloot Officier George Nicholls van het 12e squadron van RAF-basis Wickenby voor een bombardementsvlucht op Essen in het Ruhrgebied.
Een grootscheepse bomaanval was van start gegaan. Een vloot van 342 Lancasters en 133 Halifaxes, ondersteund door 18 Mosquito jachtvliegtuigen, steeg op van verschillende bases in Engeland om vooral de Kruppfabrieken te bombarderen. De aanval verliep succesvol, maar zeven vliegtuigen keerden niet terug op hun basis. Op 27 april 1944 stortte rond 02.00 uur bij De Berken de Lancaster van Nicholls brandend neer, nadat hij aangevallen was door een Duitse Messerschmitt nachtjager, De Astense brandweer rapporteerde daarover 27 april ’s nachts om circa 2 uur luchtalarm gegeven. Brandweer uitgerukt voor brandend vliegtuig in de Berken.Om half 4 was de wagen weer terug in de garage.
Jan Berkers en zijn broers waren in de nacht oog getuigen, en samen met schrijver onderzoeker Theo v/d Mortel en Martien Claus hebben ze alles over de bemanning onderzocht in Engeland en Canada en samen een monument opgericht,
Het monument is in 2006 geplaatst en wordt door oog getuigen Jan Berkers en zijn vrouw onderhouden. en bevindt zich aan het wandelpad langs de Astense Aa in het natuurgebied ‘De Berken. Met daarin verwerkt een gevonden band van de lancaster. Bij de onthulling van dat monument vloog er zelfs een Engelse bommenwerper over en waren nabestaande aanwezig.
De piloot Officier George Nicholls en zijn volledige bemanning kwam hierbij om.
Sergeant Alexander SHIELS, rugkoepelschutter, 21 jaar; uit Auchinloch (Lanarkshire)
Officier Lawrence SMITH, bommenrichter/neuskoepelschutter, 21 jaar; uit Westmeath (Ontario,Canada)
Sergeant Alexander McJANNETT, radiotelegrafist, gehuwd, 21 jaar; uit Wigston Magna (Leicestershire)
Officier Alfred McKAY, navigator, 21jaar; uit Knockando (Morayshire)
Sergeant Roy LAYBOURNE, boordwerktuigkundige, 21jaar; uit Worsley (Lancashire)
Sergeant Harold DYERSON, staartschutter, 32 jaar; uit Plaistow (Essex) .
Officier George NICHOLLS, piloot, gehuwd, 32 jaar; uit Heamoor, Penzance (Cornwall.
Ze liggen nu begraven op de Britse ere begraafplaats Jonkerbos in Nijmegen
In zijn boek Nachtvlucht over de Peel gaat schrijver Theo van de Mortel uitgebreid in op de bemanningsleden, hun nabestaanden en de gebeurtenissen die tot de dood van deze zeven mannen hebben geleid.
Met de Duitse nachtjager, een Messerschmitt Bf 110 van 3/NJG 3, liep het overigens ook niet goed af. Piloot was Ofw Rudolf Frank, de bemanning bestond verder uit radiotelegrafist Hans-Georg Schierholz en boordschutter Heins Schneider. Nadat de Lancaster was neergeschoten, kwam de Messerschmitt zelf in botsing met de bommenwerper, waardoor ook de jager neerstortte, op de Rulse Heide in Heeze. Schierholz en Schnieder wisten zich per parachute te redden, Frank kwam bij deze crash om.
Gebroeders Berkers uit Asten
Jan Berkers en zijn vrouw Miet samen met nabestaande.
Op 23 april 1944 kwam rond 01.30, stortte de MZ-563 LK-Y een viermotorige Handley Page Halifax III bommenwerper van het 578 Squadron, met F/Sgt Stanley (Stan) Sparkes aan het stuur neer bij Hutten. Het doel was die nacht Düsseldorf. Maar een van de motoren werd in brand geschoten door luchtafweer, en de bemanning moest het vliegtuig verlaten. Ze hebben de crash allemaal overleefd. Drie bemanningsleden wisten uit handen van de Duitsers te blijven. Dat waren Sparkes zelf, Sgt Mansel Frederick (Taff) Williams, boordschutter en Sgt James William (Jimmy) Firth, de staartschutter.
De vier anderen, Sgt Frederick Ernest (Fred) Woods, boordwerktuigkundige; F/S Leslie Clarence (Stan) Kelly, navigator; F/Lt Leonard Gordon (Bill) Matthews, bommenrichter en F/S Leonard (Len) Haley, radiotelegrafist, werden krijgsgevangen gemaakt.
Hugh Timmermans heeft het als 13-jarige jongen allemaal voor zijn ogen zien gebeuren. Het vliegtuig tuimelde letterlijk uit de lucht en kwam in brokken en stukken neer rond de boerderij waar hij toen woonde, in de buurtschap Hutten, gemeente Asten. We stonden allemaal buiten op het erf, zoals altijd wanneer er bombardementsvluchten overkwamen. Vaak werden er namelijk bommen losgelaten tijdens de vlucht, als de vliegtuigen in het nauw werden gebracht door Duitse nachtjagers.
Een afgebroken vleugel kwam brandend naar beneden onder het helse kabaal van zijn brandende brandstoftanks. Hij viel neer op een klein perceeltje (0,5 ha) braak terrein bij onze boerderij. De romp kwam neer aan de rand van het “Staatsbos” nu de Dennendijkse Bossen, terwijl de cockpit een bosje inschoot en delen van het landingsgestel neervielen op een open plek aan de overzijde. Het adres van onze boerderij was toen Hutten 4, Asten, tegenwoordig is dat Pijlstaartweg 10.
Rond het middaguur verschenen zes Duitse militairen aan de rand van het bos. Hun commandant vuurde een waarschuwingsschot in de lucht om iedereen die rond het wrak scharrelde te waarschuwen om weg te wezen. Later op die dag kwamen ze bij ons huis en eisten inkwartiering. Ze moeten ongeveer twee weken zijn gebleven tot de wrakstukken waren opgeruimd. Bij het wrak stonden continu twee man op wacht.
Al die jaren heeft het lot van de bemanning mij bezig gehouden. Hadden ze het allemaal overleefd? Via internet heb ik een heleboel kunnen achterhalen, zoals je hierboven kunt zien. De enige vraag die me nu nog bezig houdt is wie heeft Sparkes, Williams en Firth verder geholpen? Want ze moeten met hulp van anderen ontsnapt zijn. Hugh Timmermans heeft na jaren onderzoek veel feiten over deze crash boven water gekregen en er een boek over geschreven: Nachtvlucht boven de Hutten.
Ook wij zijn met Hugh Timmermans, die tegenwoordig in Canada woont, erg benieuwd wie deze bemanningsleden heeft opgevangen en wellicht verder in veiligheid heeft gebracht. Van Sparkes weten we dat hij na zijn landing in een drassig terrein ontsnapte. Hij werd niet gepakt bij Duitse zoekacties, kreeg voedsel bij een boerderij en werd via een jonge vrouw naar een schuilplaats gebracht (school, kerk). Na 75 dagen onderduik werd hij via Roermond en Heerlen verder naar het zuiden gebracht. Na vijf maanden, op 26 september, was hij weer terug in Engeland.
Op 27 maart 1941 schoot om 23.30 een Duitse nachtjager, gevlogen door Oberfeldwebel Gerhard Herzog om 23,30 uur, de Britse Avro Manchester I
L7303 EM-P neer. Die was 19,40 uur opgestegen van airbase Waddington Lincolnshire om Dusseldorf te bombarderen.
De bommenwerper van het 207 Squadron, met F/Lt John Aloysius Siebert (23) als piloot, stortte neer. iets oostelijk van de rotonde bij St Jozefsheil zorg Kliniek, op de boerderij van Fam v/d Berk Roessel 6 tussen Bakel en Milheeze,
Piloot Siebert kwam om, maar de andere vijf bemanningsleden konden het toestel tijdig verlaten en overleefden de crash.
Bemanning:
Pilot F/Lt. J.A. Siebert, begraven in Woensel bij Eindhoven graf FF4
Navigator
Sgt. P.C. Robson, gevangen genomen
Bomb aimer Sgt. G.T.J. Fomison, gevangen genomen
Wireless op Sgt. W.J.J. McDougall, gevangen genomen
Air gunner Sgt. P. Gurnell, gevangen genomen
Air gunner Sgt. J.A. Taylor, gevangen genomen
15 km verder naar het zuiden worstelde Piet van Deursen met een ander probleem
Een van deze overlevende is vermoedelijk de parachutist die savonds achter de boerderij van Piet van Deursen in het Behelp van Heusden gem. Asten gevonden werd door Piet, die verstopte deze man in de paardenstal, en melde vervolgens dit voorval bij de Pastoor.
De pastoor droeg Piet op om snel weer na huis te fietsen omdat er vermoedelijk Duitsers zouden komen kijken.
En jawel hij lag nog maar net in bed of de Duitsers ramde op de deur, en moesten weten of hij iets gezien had van de vlieger die met de parachute daar geland was, Piet melde dat hij pas wakker was door de herrie en hield zich van de domme en gelukkig, ze vertrokken weer.
Maar tot Piet zijn grote verbazing de volgende morgen, toen hij ging kijken naar de door hem verstopte parachutist, zag hij dat de man verdwenen was, en niet meer in de voerbak van de paardestal bleek te liggen waarin Piet de man heel goed verstopt had.
Piet wist tot zijn dood niet wie die man opgehaald heeft in de stal? het kunnen verzetsmensen geweest zijn omdat de pastoor ervan wist, maar omdat de
parachutist later krijgsgevangen is gemaakt, kunnen het ook Duitsers zijn geweest die hem opgepakt hebben, nadat ie de benen genomen had uit de stal.